79
شمارهٔ ۳۸۲
از ازل کشته آن طرز نگاه آمده ایم
صد گره در دل ازان زلف سیاه آمده ایم
بر سر کوی تو هر صبح چو آیینه مهر
همه تن چشم شده محض نگاه آمده ایم
موسی وادی عشقیم که تا طور وصال
همه جا با مدد شعله آه آمده ایم
بی گنه بر تن ما یک سر مو نیست، مگر
خوی عفویم که خواهان گناه آمده ایم؟
از مصیبت کده هجر به امید نجات
به در کعبه وصلت به پناه آمده ایم
بر سر چشمه حیوان تو ای کوثر لطف
به صد امید، چو لب تشنه گیاه آمده ایم
همچو قدسی به طواف حرم کعبه عشق
سر قدم ساخته صد مرحله راه آمده ایم