شعرگرام - پایگاه شعر و ادب پارسی
شمارهٔ ۳۱۱
قدسی مشهدی
قدسی مشهدی( غزلیات )
77

شمارهٔ ۳۱۱

دوش آمد ز سفر مژده که یار آمد پیش
دیده تا فرش شدن، پای نگار آمد پیش
می کشد شاهد مقصود ز رخساره نقاب
دیده گو بر سر کار آی، که کار آمد پیش
یار می آید و غم می رود ای مرغ چمن
مژدگانی که خزان رفت و بهار آمد پیش
از گروهی که بر افلاک نظر دوخته اند
اختر سعد، یکی را ز هزار آمد پیش
چه کند شرطه ازین بیش به دریای امید
کشتی ام تا به میان رفت، کنار آمد پیش
حسن می خواست که با عشق کند محکم، عهد
شوق گامی دو سه از بهر قرار آمد پیش
کاروان های عزیزان به کجا کرد سفر؟
چون ازیشان نه پیاده نه سوار آمد پیش؟
بزم را دور طرب گرنه به انجام رسید
نفس شیشه می چون به شمار آمد پیش؟
بی الم نیست درین دور نشاطی قدسی
جام بر لب چو گرفتیم، خمار آمد پیش