شعرگرام - پایگاه شعر و ادب پارسی
شمارهٔ ۲۶۲
قدسی مشهدی
قدسی مشهدی( غزلیات )
71

شمارهٔ ۲۶۲

کشد صد طعنه از دشمن چو با من همنشین باشد
بنازم دوستی را کز وفاداری چنین باشد
به دل چون داغ روغن دم به دم پس می رود داغم
چه سازم، کوکب بخت مرا بالیدن این باشد
سیه دل دود از آن باشد که در سر نخوتی دارد
بود روشندل اخگر زانکه خاکسترنشین باشد
به گل ای مرغ گلشن، راز دل آهسته تر می گو
مبادا در پس دیوار، گوشی درکمین باشد