نشاه می خواستم از باده، خمارم دادند

ناله صبحدم و آه شب و گریه شام

هریک از گبر و مسلمان ز خودم می دانند

هرکجا جای کنم، سبزه دمد از نم اشک

جان به تعجیل چنان می رود امشب، که مگر

راه آمد شد دل می طلبیدم از چشم