77
شمارهٔ ۱۹۰
با لبت عمر ابد عیش نهانی می کند
خوب رویی با جمالت کامرانی می کند
حسن چون آتش فروزد، برق بر دل می زند
عشق چون سودا کند سودای جانی می کند
حیرتی دارم که جان جزوی ست از اجزای عشق
بی محبت، بوالهوس چون زندگانی می کند؟
مهر می گویند کز یک سو نمی باشد، چرا
دل به این نامهربانان مهربانی می کند؟
با سبک روحان راه عشق باشد همسفر
سایه جان بر تن قدسی گرانی می کند