90
شمارهٔ ۱۷۳
طایر عشقم و از شعله پرم ساخته اند
مگر از جوهر فیض نظرم ساخته اند؟
به تماشای تو چون قطره خون اهل نظر
هر نفس از مژه ای جلوه گرم ساخته اند
پیشتر زانکه پراکنده شود بوی بهار
به نسیمی ز قدح بی خبرم ساخته اند
چه عجب گر شود از شعله غم تازه گلم
عشقم و زآب و هوای دگرم ساخته اند
قدسی آن بی سروپایم که چو خورشید، بتان
محو جاوید در اول نظرم ساخته اند