گل خواست به دامن کند از بید، غلط کرد

گویا که ترا صبح به خورشید غلط کرد

حرمان مرا باز به امید غلط کرد؟

کو ناله ناقوس، که ناهید غلط کرد

خود را به غم از حسرت جاوید غلط کرد