عشق در حسرت

سرو از حسرت عشق سنجاب درونش خشک شد

تیر های نامردان در درون قلب سنجاب پودر شد

از صدای نغمه آن بلبل شیرین بیان روی درخت

یا صدای پای آن طوطی فرز و زرنگ و بی درنگ

شهدگل  از حسرت مرگ زنبور پژمرده شد

آری این خواب صدای قلبی بود که افسرده شد

امیرعلی متش

یک نفر نیست بگویید آخر ای بی ایمان من را پس زده ای عاشق کافر شده ای