ز صحن این چمن آن سرو قامت را تمنا کن

به طرف بوستان باد بهار آمد، بشد شادی

نگارا تا لب پر نوش و زلف پر گره داری

تو مشکین مو نباید ساعتی بی کار بنشینی

نشاید شاهد زیبا نبخشاید می حمرا

کسی در ملک خوبی مرد میدانت نخواهد شد

گهی برخیز و گه بنشین، به می دادن به می خوردن

ز عاشق هیچ کس معشوق را بهتر نمی بیند

بیا همراه من یک روز بر مصر سر کویش

فروغی چون به خونت صف کشد بر گشته مژگانش

ابوالفتح مظفر ناصرالدین شاه رزم آرا