هر که افتادهٔ آن جنبش قامت باشد

یار اگر قاتل صاحب نظران خواهد بود

کار هر کس که بر آن ترک کمان دار افتاد

تا ز خون چهره منقش نکنی لاف مزن

ما که بستیم به دل نقش قد موزونش

در همه عمر به جز عشق نکردم کاری

عهد کردم که به سر چشمهٔ کوثر نروم

کی توان باده ننوشید در ایام بهار

نشود صدرنشین در می خانهٔ عشق

هر چه گشتیم فروغی به جز از سایه حق

دادگر داور بخشنده ملک ناصردین