قدمی چند پی مغبچگان باید رفت

پاک شو پاک که در عالم جان باید رفت

باده خور باده که در خواب گران باید رفت

که به حسرت ز جهان گذران باید رفت

که به جان از پی آن تیر و کمان باید رفت

که به جولان گه آن سرو روان باید رفت

وز سر کوی تو بی نام و نشان باید رفت

کز سر راه تو حسرت نگران باید رفت

که از این باغ به صد آه و فغان باید رفت

کز درت با مژهٔ اشک فشان باید رفت