46
غزل شمارهٔ ۵۷۷
از بوی می عشق برنگ آمده ام
باز شه عشق را بچنگ آمده ام
کی باشد عاشقی دچارم گردد
از صحبت عاقالان بتنگ آمده ام
شد خسته بخار زهد اول قدمم
ره را همگی بپای لنگ آمده ام
مقصد بنگر ز سختی راه مپرس
در هر قدمی پای بسنگ آمده ام
عمرم به شتاب رفت هنگام شباب
پیرانه سر این ره به درنگ آمده ام
در صورت اگر بعاقلان می مانم
در معنی لیک شوخ و شنگ آمده ام
در سینهٔ دوستان سردوم چونفیض
در دیدهٔ دشمنان خدنگ آمده ام