آزار داری ای یار زیرا که یک زمستان

روزی بدین درازی ما از تو جسته دوری

ما با هزار دستان خو داشتیم آنجا

تو تنگدل نگشتی بازاغ بد نکردی

چون در میان باغت دامی بگستریدند

از تو خطایی آمداز ماخطایی آمد

از باغ زاغ گم شد ،آمدهزار دستان

امروز ما و شادی امروز ما و رامش

بادوستان یکدل با مطربان چابک

دلجوی ساقیانی شیرین سخن که مارا