چه شود بجانب ما اگر به کرشمه ای نظری کنی

بوصال صبح رخ چو روز ، شب هجر ما سحری کنی

تو به کیمیای عنایتی مس قلب ما چو زری کنی

تو نه مرد این روشی اگر ز چنین بلا حذری کنی

بر تیر او تو نه عاشقی که نه سینه را سپری کنی

نکنی که ناگه از آتشی دل سوخته اثری کنی

بله وقت شده که بدان چمن سوی آشیان گذری کنی