به افتراق مبدّل شد اتفاق وصال

زهی تصور باطل زهی خیال محال

مگر به حال خود آید دل پریشان حال

که هست دامن من ز آب دیده مالامال

به دام زلف تو آمد به میل دانه ی خال

چرا که معرفه باید به واجبی ذوالحال

که در هوای تو سر گشته ایم ذره مثال

بسوخت ابن حسام از تجلّیات جمال

از آن جهت که رسانم سخن به حدّ کمال