شعرگرام - پایگاه شعر و ادب پارسی
غزل شمارهٔ ۶۱۹
بیدل دهلوی
بیدل دهلوی( غزلیات )
66

غزل شمارهٔ ۶۱۹

بیقراریهای چرخ از دست کجرفتاری است
خاک را آسودگی از پهلوی همواری است
نیست غیراز سوختن عید مذلت پیشگان
خار را در وصل آتش پیرهن گلناری است
از مزاج ما چه می پرسی که چون ریگ روان
خاک ما چون آب از ننگ فسردن جاری است
گر ز دست ما نیاید هیچ جانی می کنیم
نالهٔ بلبل درین گلشن گل بیکاری است
آبروخواهی ، مقیم آستان خویش باش
اشک را از دیده پا بیرون نهادن خواری است
پرفشانی نیست ممکن بسمل تصویررا
زخمی تیغ تحیر از تپیدن عاری است
دست همت آستین می گردد از خالی شدن
سرنگونی مرد را از خجلت ناداری است
شعله خاکسترشود تا آورد چشمی به هم
یک مژه آسودگی اینجا به صد دشواری است
غیر تیغ اوکه بردارد سرافتادگان
خفتگان را صبح روشن صندل بیداری است
بگذر از فکر خرد بیدل که در بزم وصال
گردش آن چشم میگون آفت هشیاری است