شعرگرام - پایگاه شعر و ادب پارسی
غزل شمارهٔ ۶۰۹
بیدل دهلوی
بیدل دهلوی( غزلیات )
70

غزل شمارهٔ ۶۰۹

تا فلک درگردش است آفت به هرسوهاله است
در مزاج آسیا چندین شرر جواله است
یأس کن خرمنگه درگشت امید زندگی
ریزش یک مشت دندان حاصل صدساله است
زین چمن با درد پیمایی قناعت کرده ایم
جام گل تسلیم یاران ساغر ما لاله است
با بزرگیهای شیخ آسان که می گردد طرف
پیش این جاسوس رعنا سامری گوساله است
فرصتی بایدکه عبرت گیری ا ز مکتوب ما
صفحهٔ آتش زده حرفش شرر دنباله است
در محبت پاس ناموس صبوری مشکل است
هرقدر دل واگذارد آبیار ناله است
تیره بختی در وطن ایجاد غربت می کند
گر ز چینی مو دمد چینش همان بنگاله است
جز شکست رنگ گلچینی ندارد باغ وصل
در میان ما و جانان بیخودی دلاله است
تاکجا در پی نمی غلتد جبین اعتبار
شرمی ازانجام اگر باشدگهر هم ژاله است
بیدل از حسرت پرستان خرام کیستم
کز نیشکر جان به لب می آیدم تبخاله است