کو بقاگر نفست گشت مکرر پیدا

صفر اشکال فلک دوری مقصد افزود

شاهد وضع برودتکدهٔ هستی بود

جرم آدم چه اثر داشت که از منفعلی

میکشان جمله شبی دعوت زاهدکردند

مگذر از فیض حلاوتکدهٔ مهر و وفاق

مقصد عشق بلند است زافلاک مپرس

قدرت تربیت از بازوی تهدید مخواه

دیدهٔ منتظران تو به صدکوشش اشک

فقر درکسوت اظهار هنر رسوایی ست

شخص تمثال دمید از هوس خودبینی

خلقی ازضبط نفس غوطه به دل زد بیدل