شعرگرام - پایگاه شعر و ادب پارسی
غزل شمارهٔ ۲۴۸۰
بیدل دهلوی
بیدل دهلوی( غزلیات )
42

غزل شمارهٔ ۲۴۸۰

سراغ دل نخواهی از من دیوانه پرسیدن
قیامت دارد از سیلاب راه خانه پرسیدن
برون افتاده ای از پردهٔ ناموس یکتایی
نمی باید ز شاخ و برگ رمز دانه پرسیدن
محبت هر خسی را مورد الفت نمی خواهد
به زلف یار نتوان جای دل از شانه پرسیدن
نفس تا می تپد لبیک و ناقوسی ست در سازش
دلی داریم چند از کعبه و بتخانه پرسیدن
چراغی را که پیش از صبحدم بردند ازین محفل
سراغش باید از خاکستر پروانه پرسیدن
به سر خاکی فشان و گنج استغنا تماشا کن
ز مجنون چند خواهی عشرت ویرانه پرسیدن
چراغی از قدح بردار و هر جانب که خواهی رو
نمی خواهد طریق لغزش مستانه پرسیدن
به ذوق حرف و صوت پوچ خلقی رفته است از خود
دماغ خوابناکان باید از افسانه پرسیدن
خمار ناتمامی دور چندین ما و من دارد
چو پر شد هیچ نتوان از لب پیمانه پرسیدن
معارف باکه می گویی حقایق ازکه می پرسی
که گفتن هاست بر نامحرم و بیگانه پرسیدن
زبان شرم اگر باشد به کام خامشی بیدل
جواب مدعایت می دهد از ما نه پرسیدن