شعرگرام - پایگاه شعر و ادب پارسی
غزل شمارهٔ ۲۴۶۱
بیدل دهلوی
بیدل دهلوی( غزلیات )
40

غزل شمارهٔ ۲۴۶۱

گر حنا بر خاک پایت جبهه ساخواهد شدن
خون صدگلزار پا مال حنا خواهد شدن
ما اسیران را به سامان گاه اقبال فنا
تیغ قاتل سایهٔ بال هما خواهد شدن
از رعونت بگذر ای غافل که آخر شعله را
سرکشیها زیر دست نقش پا خواهد شدن
خودنمایی گر به این خجلت عرق سامان شود
عکس در آیینه غواص حیا خواهد شدن
نیست غم گر آب و رنگ این چمن بر باد رفت
شبنم ما نیز اجزای هوا خواهد شدن
از نوید پیری ام بر زندگانی نازهاست
کز خمیدن قامتم زلف دوتا خواهد شدن
نیستم غفلت سواد نسخهٔ هستی چو شمع
یکسر این اجزا به چشمم توتیا خواهد شدن
گر چنین داردکمین عافیت سرگشتگی
سنگ این کهسار یکسر آسیا خواهد شدن
دامن الفت زگرد این و آن افشانده گیر
رنگ و بو آخر ز برگ گل جدا خواهد شدن
امتحانی گر ز جولانگاه طاقت گل کند
سعی ما از سایه دامن زبر پا خواهد شدن
در جنون سامان جیب و دامنی درکار نیست
جامهٔ عریانی از رنگم قبا خواهد شدن
شوق طاووس است بیدل بیضه می باید شکست
صد در فردوست از یک عقده وا خواهد شدن