شعرگرام - پایگاه شعر و ادب پارسی
غزل شمارهٔ ۱۸۶۱
بیدل دهلوی
بیدل دهلوی( غزلیات )
66

غزل شمارهٔ ۱۸۶۱

سوختن یک نغمه است از ساز شمع
پرده نتواند نهفتن راز شمع
خود گدازی آبروی دیگر است
می رسد بر انجمنها ناز شمع
ناله ها در دود دل گم کرده ایم
سرمه پیچیده سث بر آواز شمع
عاشقان را مونسی جز درد نیست
سوختن باشد همین دمساز شمع
تا کی ای پروانه بال افشانی ات
پرفشانیهاست با گلباز شمع
ختم تدبیر زبان لب بستن است
تا خموشی می رسد پرواز شمع
رونق عشاق عرض نیستی است
سر بریدن می شود پرواز شمع
کیست دریابد زبان بیخودان
نیست جز پرواز رنگ آواز شمع
سعی خود را خود تلافی کرده ایم
هم سر خویش است پا انداز شمع
مدعای جستجو روشن نشد
پر بلند افتاده است انداز شمع
فکر انجام دگر داریم ما
دیده باشی صورت آغاز شمع
خامشی هم ترجمان حال ماست
بی سخن پیداست بیدل راز شمع