شعرگرام - پایگاه شعر و ادب پارسی
غزل شمارهٔ ۱۵۸۹
بیدل دهلوی
بیدل دهلوی( غزلیات )
66

غزل شمارهٔ ۱۵۸۹

دل در جسد شبهه عبارت چه نماید
آیینهٔ روشن شب تارت چه نماید
خورشیدی و یک ذره نسنجید یقینت
هستی به توز بن بیش عبارت چه نماید
زحمت مکش از هیأت افلا ک و نجومش
اندیشهٔ تصویر به خارت چه نماید
عالم همه نقش پر طاووس خیال است
اینجا دگر از رنگ بهارت چه نماید
تمثال خیالی که نه رنگست و نه بویش
گیرم شود آیینه دچارت چه نماید
با این رم فرف : ، که نگه بستن چشم است
شرم آینه دارست شرارت چه نماید
بر عالم بی ساخته صنعت نتوان یافت
مهتاب کتان نیست زتارت چه نماید
وضع طلب آیینهٔ آثار صداع است
خمیازه به جز شکل خمارت چه نماید
مقدار جسد فهم کن و سعی معاشش
خاک از تک و پو غیر غبارت چه نماید
یک غنچه نقاب از چمن دل نگشودی
ی بی بصر آن لاله عذارت چه نماید
گاهی تو و ما، گاه من و اوست دلیلت
تحقیق گر این است عبارت چه نماید
بیدل به گشاد مژه هیچت ننمودند
تا بستن چشم آخرکارت چه نماید