تپش آماده تر از خون رگ منصورند

کاسه ها آمده بر سنگ و همان فغفورند

ناله این است که از منزل معنی دورند

تا به عنقا همه پرواز پر عصفورند

لیک این آبله ها زبر قدم مستورند

تا کفن پیرهن خلق نگردد عورند

بوسه خواه لب افسوس کمین گورند

حلقه های در امید همه مخمورند

مژه ها پیش نظر دود چراغ طورند

خرمن ماه همان دانه کشانش مورند

ورنه این نامه سیاهان به حقیقت نورند

حق نهان نیست ولی خیره نگاهان کورند