گر شوق پی مطلب نایاب نگیرد

با تشنه لبی ساز و مخور آبی از این بحر

آن دل که تپیدن فکند قرعهٔ وصلش

محتاج کریمان نشود مفلس قانع

صیّاد اسیران محبّت خم ابروست

از نور هدایت نبرد بهره سیه بخت

دل مست جنون است بگویید خرد را

از بس به مراد دو جهان دست فشاندم

منظور حیا ضبط نگاهیست و گر نه

در حلقهٔ خامش نفسان در دل باش

ہنیاد تو تا چند شود سدّ ره عمر