تا کند عیب خلق را تعدیل

رهبر و غمگسار خلق بود

مشفق و نیکخوی و آزاده

دست او هر طرف دراز بود

بلکه او شبرو و عوان باشد

چارقد برکشیدن از سر زن

لت زدن ، زشت و ناسزا گفتن

یا پی گوشواره کندن گوش

کاین عمل شیوهٔ عوانانست

جز که جفت و جلا و بند و بلا

پاسبان نیز قوز بالاقوز

هست مشکل دراین بزرگ مصاف