شعرگرام - پایگاه شعر و ادب پارسی
فقرۀ ۵۷
ملک الشعرای بهار
ملک الشعرای بهار( ارمغان بهار )
82

فقرۀ ۵۷

ناآمرزیده مرد آزرمان را به زندان مکن، گزیده و بزرگ مردم و هشیار مرد را بر بند زندان بان کن.
به زندان مکن آبرومند را
میفکن نهال برومند را
( جوان گنه کاره دربان مکن
به زندان مر او را نگهبان مکن )
کسی کاو ندارد ز یزدان هران
ندارد ترا بی گمان نیز پاس
به زندانت بگمار مردی گزین
بزرگ و هشیوار و پاکیزه دین