شعرگرام - پایگاه شعر و ادب پارسی
فقرۀ ۱۷، ۱۸، ۱۹، ۲۰
ملک الشعرای بهار
ملک الشعرای بهار( ارمغان بهار )
93

فقرۀ ۱۷، ۱۸، ۱۹، ۲۰

با دژآگاه ( نادان و بی تربیت ) مرد همراز مباش .
با خشمگین مردم همره مباش .
با خلج ( پوچ و پست ) مردم هم سگالش ( هم مشورت ) مشو
با بسیارخواسته مرد ( متمول ) هم خورش مباش.
سگالش مکن با خلج مرد زفت
مگو با دژآگاه راز نهفت
ابا خشمگین مرد همره مباش
هم آواز مرد دژ آگه مباش
مشو هیچ همباز پرخواسته
که گردد ترا خواسته کاسته