شعرگرام - پایگاه شعر و ادب پارسی
فقرۀ ۱۱۷
ملک الشعرای بهار
ملک الشعرای بهار( ارمغان بهار )
75

فقرۀ ۱۱۷

... شاد مباش ، چه مردم ایدون همانا چو مشگ پر باد است که چون باد از آن بدرود هیچ در او نماند.
بود نازش مرد دانا به جان
به جان شاد باش ای پسر تا توان
که تن همچو مشگی بود پر ز باد
نماندش چیزی چو بادش گشاد