باش اکنون تا برآید، گفتم : ازگل خار، گفت :

گرچه هست این هدیه در نزد تو بی مقدار، گفت :

گفتم : از جور تو معشوق جفاکردار، گفت :

گفت : از آن دشوارتر، گفتم : فراق یار؟ گفت

گفت : نی ، گفتم : نگاه یار با اغیار؟ گفت :

گاه گاهی گوشهٔ چشمی به ما می دار گفت :

گفتم : از میخانه کس بیرون رود هشیار؟ گفت :

گفتمش جانا مرا نبود دلی درکار، گفت :

ازکه سر زد؟ گفتم : از آن طرهٔ طرار، گفت :

گفتم : از درد فراق آن گل رخسار، گفت :

گفتمش آیین جان است آنچه را دلدار گفت