ز عمر نشمرم آن ساعتی که او اینجاست

بپوش قلب خود از وی که آبرو اینجاست

ز قلب خویش حذر کن که گفت وگو اینجاست

که فر و جاه و جمال زن نگو اینجاست

که چون درد، نبود قابل رفو، اینجاست

که نیست شوهر و مطلوب کامجو اینجاست

به شوهر تو که آن سرو مشکمو اینجاست ؟ !

به قلب خوبش بزد دست وگفت : او اینجاست

بهشت شادی و فردوس آرزو اینجاست

« هزار نکتهٔ باریکتر ز مو اینجاست »