شعرگرام - پایگاه شعر و ادب پارسی
شمارهٔ ۲ - کریم و لئیم
ملک الشعرای بهار
ملک الشعرای بهار( قطعات )
112

شمارهٔ ۲ - کریم و لئیم

باشدکه پای سفله به گنجی فرو رود
زان گنج ، قیمتی نفزاید لئیم را
بی قیمت است گرچه به زر برکشی لئیم
ارزنده است اگر بفروشی کریم را
هرگز بهای خر نفزاید به نزد عقل
گر برنهی به خر طبق زرّ و سیم را