ای محمدخان به دژبانی فتادی ، نوش جانت

در حضور پهلوی اردنگ خوردی ، مزد شستت

در سر راه خلایق از جهالت چاه کندی

در دلت بنشست هر نیری که از شست خیانت

همچو عقرب بودی آبستن به زهرکین و لیکن

سال ها در پشت میز ظلم بنشستی و آخر

مدتی چشم و چراغ مملکت بودی و اینک

آنچه در شش سال کشتی جمله خوردی باد نوشت

چون کنون پس می دهی یکسر مکافات عمل راا

با جهاد اکبر مظلوم در عین رفاقت

قافیه گودال شو، زین بی وفایی ها به دوران