141
شمارهٔ ۵ - غزل
زلفای قجریر درهم و بشکسته مکن واز
درهای سلامت ر بروم بسته مکن واز
گر مار مخی ، ها، نمخی نه ، دوکلیمه
اینبار مور مثل همه بار خسته مکن واز
یار اینجیه ا مشو مخن آوازه موذن
تام ، خادم مچد، درگلدسته مکن واز
از زلف کتا ابروی پیوسته شو و روز
عمرم رکتا، رنجم ییوسته مکن واز