در آب و گل که آورد، آیین جان نهادن؟

شاداب شاخ جان را، از بوم جاودانی

ز آوردن تن و جان، با هم چه سود بینی

گویندهٔ سمر را، زین حال در خور آید

از داستان و قصه، بگذر که غصه باشد

گفت و شنید کم کن، گر رهروی که از سر

کاری شگرف باشد، در ره روش قدم را

گاه بلا به مردی، تن در میان فکندن

رسمی است عاشقان را، هنگام نامرادی

در دین عشق هرگز، جز رسم پاکبازی

کار تو خواب بینم، در راه، گاه رفتن