شعرگرام - پایگاه شعر و ادب پارسی
و له ایضاً
عطار
عطار( وصلت نامه )
102

و له ایضاً

در حبس وجود از چه افتادم من
کز ننگ وجودخود بفریادم من
چون می مردم بصد هزاران زاری
از مادر خویشتن چرا زادم من