شعرگرام - پایگاه شعر و ادب پارسی
و له ایضاً
عطار
عطار( وصلت نامه )
102

و له ایضاً

گر در کوهی مقیم و گر در دشتی
بر خاک گذشتگان مجاور گشتی
بر خاک تو بگذرند نا آمده گان
چندانکه تو بر گذشتگان بگذشتی