شعرگرام - پایگاه شعر و ادب پارسی
شمارهٔ ۲۰
عطار
عطار( باب نهم: در مقام حیرت و سرگشتگی )
96

شمارهٔ ۲۰

زانگه که بقا روی نمودست مرا
هر لحظه تحیری فزودست مرا
از بود و نبود من چه سودست مرا
چون میبندانم که چه بودست مرا