شعرگرام - پایگاه شعر و ادب پارسی
شمارهٔ ۹
عطار
عطار( باب بیست و ششم: در صفت گریستن )
102

شمارهٔ ۹

هر شب چو غمی ز چشم من خون ریزد
گر کم ریزد ز ابر افزون ریزد
چون در مستی ز مرگش اندیشه کنم
هر می که خورم ز دیده بیرون ریزد