شعرگرام - پایگاه شعر و ادب پارسی
شمارهٔ ۲۹
عطار
عطار( باب بیست و ششم: در صفت گریستن )
106

شمارهٔ ۲۹

چون شمع، ز بس سوز، خور و خوابم شد
و آرام و قرار دلِ پرتابم شد
از بس که ز دیده ریختم آب چو ابر
از دیده ز پیش مردمان آبم شد