یک حاجتم ز وصل میسر نمی شود

کارم درافتاد ولیکن به یل برون

زین شیوه آتشی که مرا در دل اوفتاد

یا اشک گرمم از دم سردم فسرده شد

پا و سرم ز دست شد و خون دل هنوز

نی نی که خون دل به سر آمد ز روی من

چون بحر خوف موت نهنگ فلک فتاد

تن دردهم به قهر چو دانم که با فلک

صافی چه خواهم از کف ساقی چرخ از آنک

از جای می برد همه کس را فلک ولی

گر پی کند معاینه اختر هزار را