دل دست به کافری بر آورد

قرائی و تایبی نمی خواست

دین و ره ایزدی رها کرد

در کنج نفاق سر فرو برد

از توبه و زهد توبه ها کرد

تا دردی درد بی دلان خورد

عطار چو بحث حال خود کرد