شعرگرام - پایگاه شعر و ادب پارسی
غزل شمارهٔ ۱۸۴
عطار
عطار( غزلیات )
53

غزل شمارهٔ ۱۸۴

هر که بر روی او نظر دارد
از بسی نیکوی خبر دارد
تو نکوتر ز نیکوان دو کون
که دو کون از تو یک اثر دارد
هرچه اندر دو کون می بینم
از جمال تو یک نظر دارد
در جمالت مدام بیخبر است
هر که او ذره ای بصر دارد
دیده جان که در تو حیران است
هرچه جز توست مختصر دارد
هر که روی چو آفتاب تو دید
نتواند که دیده بردارد
هر که بویی بیافت از ره تو
خاک راه تو تاج سر دارد
عاشق از خویشتن نیندیشد
گرچه راهت بسی خطر دارد
خویش را مست وار درفکند
هر که او جان دیده ور دارد
در ره عشق تو دل عطار
آتشی سخت در جگر دارد