آمد رمضان بخیر مقدم

جمشید زمان سکندر وقت

ای امر تو چون نفاذ تقدیر

از کلک تو کار مملکت راست

چون سدره مقام تو معلی

گرد ره تست مشک تاتار

انفاس تو دلفریب و جان بخش

در رمح تو عزل و نصب مضمر

پیش تو عیان و آشکارست

اسرار امور کن فکان را

جمشید برای نام کرده

در نام بزرگ تست گویی

هر چند نشد بر آدمیزاد

بر ذات تو وقف کرده ایزد

افسون حسود با موالیت

در گردن خصم روز هیجا

خاک در تست قصر قیصر

خر گاه رفیع مملکت را

ای خسرو روزگار ، عمریست

ما را ز متاع این جهان بود

چون سنبل زلف مشکبویان

یک لحظه نبود سینه بی آه

از حادثه عندلیب طبعم

ناگاه بشست فیض جودت

بر داشت بکلی از دل من

شکرست که بر جراحت من

گر چارۀ کار مان نکردی

خصم تو اگر چه از مصایب

از دولت تو مدیح خوانت

چون با همه کس ترا نظر هست

تا در پس گریه هست خنده

بادا لبت از نشاط خندان