شعرگرام - پایگاه شعر و ادب پارسی
رباعی شمارهٔ ۱۱۰
عراقی
عراقی( رباعیات )
64

رباعی شمارهٔ ۱۱۰

پیوسته صبور و رنج کش می باشم
وندر پی عاشقان ترش می باشم
دل در دو جهان هیچ نخواهم بستن
با آنکه مرا خوش است خوش می باشم