سر به سر از لطف جانی ساقیا

میل جان ها جمله سوی روی توست

زان به چشم من درآیی هر زمان

از می عشق ار چه سرمستی، مکن

وعده ای می ده، اگر چه کج بود

بر لب خود بوسه ده، آنگه ببین

از لطافت در نیابد کس تو را

گوش جان ها پر گهر شد، زانکه تو

در دل و چشمم ز حسن و لطف خویش

نیست در عالم عراقی را دمی