شعرگرام - پایگاه شعر و ادب پارسی
رباعی شمارهٔ ۷۷
انوری
انوری( رباعیات )
100

رباعی شمارهٔ ۷۷

اندوه تو چون دلم به شادی نگذاشت
آخر ز وفاش باز نتوانی داشت
هرچند ز تو به جز جفا حاصل نیست
من تخم وفاداری تو خواهم کاشت