شعرگرام - پایگاه شعر و ادب پارسی
رباعی شمارهٔ ۴۱۵
انوری
انوری( رباعیات )
85

رباعی شمارهٔ ۴۱۵

چون صبح درآمد به جهان افروزی
معشوقه به گاه رفتن از دلسوزی
می گفت و گری که با من غم روزی
صبحا ز شفق چون شفقت ناموزی