شعرگرام - پایگاه شعر و ادب پارسی
رباعی شمارهٔ ۲۲۹
انوری
انوری( رباعیات )
105

رباعی شمارهٔ ۲۲۹

ما با این همه غم با که گساریم آخر
وین غصه دمی با که برآریم آخر
کس نیست که با او نفسی بتوان زد
تنها همه عمر چون گذاریم آخر