شعرگرام - پایگاه شعر و ادب پارسی
رباعی شمارهٔ ۱۷۷
انوری
انوری( رباعیات )
120

رباعی شمارهٔ ۱۷۷

دلبر چو ز من قوت روان باز افکند
دل صحبت من بدان جهان باز افکند
صبر از پی دل هم شدنی بود ولیک
روزی دو سه از برای جان باز افکند