چنان باشد ایدون که آیم برانی

که مدح تو خواند چو او را بخوانی

کرا همبر خویش چون من نشانی

که آداب آن نیک دانم تو دانی

به کلک و بنان دیبهٔ خسروانی

هم از گفتهٔ خود هم از باستانی

حریفانه سحر حلال از روانی

نباشد ز من بر تو بیم گرانی

نگویم فلانی دگر یا همانی

نه گوشم بدزدد حدیث نهانی

که می را بود جز خرد قهرمانی

غلامی بود مر مرا رایگانی